Διαταγές Πληρωμής

Πεδίο εφαρμογής της διαδικασίας διαταγής πληρωμής

Αστικές και εμπορικές υποθέσεις: διαφορές ιδιωτικού δικαίου, εφόσον ο νόμος δεν τις υπαγάγει σε άλλα δικαστήρια (άρθρο 1 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας).

Είδη απαιτήσεων που γίνονται δεκτές (εφόσον το οφειλόμενο ποσό αποδεικνύεται από δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο):

• Χρηματικές απαιτήσεις ή απαιτήσεις παροχής χρεογράφων δηλαδή απαιτήσεις από επιταγές.
• Συναλλαγματικές.
• Γραμμάτια σε διαταγή.

Η διαδικασία έκδοσης διαταγής πληρωμής είναι προαιρετική καθώς υπάρχει πάντα η δυνατότητα για τον δανειστή να ασκήσει τακτική αγωγή με την οποία ξεκινά διαγνωστική δίκη της απαίτησής του, μετά από την οποία εκδίδεται δικαστική απόφαση, σε αντίθεση με την διαδικασία έκδοσης διαταγής πληρωμής, κατά την οποία εκδίδεται η διαταγή πληρωμής, η οποία δεν αποτελεί δικαστική απόφαση αλλά εκτελεστό τίτλο [άρθρο 631 ΚΠολΔ].

Δεν είναι δυνατό να εκδοθεί διαταγή πληρωμής (και αν εκδοθεί είναι άκυρη), αν η επίδοσή της πρόκειται να γίνει σε πρόσωπο που διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, εκτός αν το πρόσωπο αυτό έχει νόμιμα διορίσει αντίκλητο στην Ελλάδα (άρθρο 624 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας). Κρίσιμος τόπος είναι αυτός που ο οφειλέτης είναι σωματικά [corpore] εγκατεστημένος κατά τον χρόνο επίδοσης.

 Αρμόδιο δικαστήριο

Για χρηματική απαίτηση έως (είκοσι χιλιάδες) 20.000 ευρώ υλικά αρμόδιος είναι ο Ειρηνοδίκης ενώ για όλες τις υπόλοιπες χρηματικές απαιτήσεις, ο Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Η τοπική αρμοδιότητα, δηλαδή το κατά τόπον αρμόδιο Δικαστήριο, προσδιορίζεται με βάση τις γενικές διατάξεις της τοπικής αρμοδιότητας δηλαδή με βάση τις διατάξεις των άρθρων 22 μέχρι και 41 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Με βάση τις διατάξεις αυτές, για παράδειγμα, αρμόδιο κατά τόπον μπορεί να είναι το Δικαστήριο [Ειρηνοδικείο ή Μονομελές Πρωτοδικείο] της κατοικίας του οφειλέτη, ή του τόπου έκδοσης του πιστωτικού τίτλου [πχ επιταγής] ή του τόπου αποδοχής ή πληρωμής της συναλλαγματικής.

 Τυπικές απαιτήσεις

Η αίτηση γίνεται:

Α) προφορικά ενώπιον του Ειρηνοδίκη, με τη σύνταξη σχετικής εκθέσεως (άρθρα 626 παρ. 1 σε συνδυασμό με 215 παρ. 2 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) χωρίς να αποκλείεται (προαιρετικά) η υποβολή γραπτής αίτησης, ή

Β) υποχρεωτικά εγγράφως στο Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με γραπτή αίτηση στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου που πρέπει να περιέχει:​​

• το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου απευθύνεται η αίτηση,
• το είδος του δικογράφου,
• το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο και την κατοικία όλων των διαδίκων: του δανειστή και του οφειλέτη και, αν πρόκειται για νομικά πρόσωπα, την επωνυμία και την έδρα τους,
• το αντικείμενο του δικογράφου κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ευσύνοπτο, ευανάγνωστο, γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, ή αν περιέχει ξενόγλωσσα έγγραφα , να προσκομίζεται νόμιμη μετάφρασή τους,
• τη χρονολογία και την υπογραφή του διαδίκου ή του νομίμου αντιπροσώπου ή του δικαστικού πληρεξουσίου του,
• τη διεύθυνση και ιδίως οδό και αριθμό της κατοικίας ή του γραφείου ή του καταστήματος του διαδίκου που ενεργεί, του νομίμου αντιπροσώπου του και του δικαστικού πληρεξουσίου του,
• αίτημα για την έκδοση της διαταγής πληρωμής και
• την απαίτηση και το ακριβές ποσό των χρημάτων ή των χρεογράφων με τους τυχόν οφειλόμενους τόκους των οποίων ζητείται η καταβολή.